Centralne ogrzewanie to dziś podstawowy sposób dystrybucji ciepła w pomieszczeniach mieszkalnych. System składa się z jednostki centralnej generującej ciepło i przewodów, którymi doprowadzana jest energia do grzejników znajdujących się w poszczególnych izbach.
Do rozprowadzania energii cieplnej służą czynniki grzewcze (woda, powietrze albo para) krążące w rurach PCV, które łączą kotły CO z grzejnikami zwanymi potocznie kaloryferami. Do wytworzenia ciepła potrzebne jest paliwo, które spala się w piecu. Opałem może być praktycznie wszystko, choć najlepiej używać kalorycznego paliwa.
Ze względów ekologicznych centralne ogrzewanie najlepiej jest zasilać paliwem ekologicznym, np. brykietami z wikliny, biomasą. Innym sposobem na to, aby ogrzać dom i nie szkodzić środowisku, jest wykorzystanie potencjału słońca lub wiatru bądź wody. Póki co są to jednak rozwiązania dość kosztowne lub niezbyt efektywne, dlatego w skali mikro (gospodarstwa domowego) należy je traktować jako uzupełnienie używanego opału, a nie główne źródło ciepła.
Obecnie w instalacjach centralnego ogrzewania stosuje się obieg wymuszony. Oznacza to, że nośniki energii, np. woda, krążą w rurach wskutek działania pompy montowanej przy piecu. Zastosowanie pompy pozwala użyć przewodów i grzejników mniejszej średnicy i powierzchni niż w obiegu tradycyjnym (grawitacyjnym).